Esra Köksal Yazdı!
Yasaklı krallığın doğuştan mahkum insanlarına kendini ifade etmek bir sıfır yenik başlamaktır hayatının derbisine. Bilmeden anlamadan modacı kesilirlerse, gözlerine ve ağızlarına yara bandı olarak şifa verebilirsin. Zira gerisi düşünce zehirlenmesi olur.
İnsanlar görüyoruz etrafımızda. Bu, yeşillik alanda ki sivrisinek sürüsü kadar klişe. Amma velakin kişiler sivrisineği değil de hatayı yeşilde arayan mantıkla çözmeye çalışınca iki bilinmeyenli denklemi, sonuca bir türlü ulaşılamıyor. Kasa hep açık çıkıyor.
Yargılanıyoruz...
Mesela masaya yatırılıyoruz. Farkında olmadan idam ediliyoruz haberimiz yok. Ölümüne ama...
Nemfomani ruhlunun sapkınlığı bile Amerikan toplumunda ki sakandal kriterlerine bir beden küçük geliyorken nasıl olur da masum köylüye yavuklusu battal boy görünür anlamıyorum. Bundandır mütevellit bir bakmışız ki sorgu memuruna randevumuz var. Gördüklerimiz yargıç, hokus pokusla yok edilenler de mahkeme heyeti.
Peki benim ülkem de değil mi? Kan bağı tarafından ırzına geçilip sonra suçun kadında arandığı zihniyet...
Benim yakınım da değil mi? Barklı olduğu halde dokuz baharın otuna balıklama dalan kusursuz meziyet...
Yani benim gördüğüm değil mi? Ekmek arası ahlak dersine tam porsiyon ahlaksızlık sergileyen vaziyet...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder