Esra Hnc Yazdı!
Sen bugün biraz durgunlaşabilirsin.. Kayabilir ellerinden yıldızlar, tutamayabilirsin.. Belkide en içli ağıtlar yakarsın rüzgarın mateminden.. Yağmur damlalarıyla dans edebilir hüznün.. Hoyratça eser belkide bu sefer rüzgar, sökebilir tüm yapraklarını dallarından.. Ufuklarda karartı var sanırsın .. Sıkılır, daralırsın..
Halbuki sen kararlıydın her kavgayı kazanmaya.. Nefsin ve şeytana çelmeler takmaya.. Işıkların söndükçe yıldızlardan kandiller yakmaya.. Oysa yalnız sana nazlanmıyor dinlediğin şarkılar.. Tüm güller yanaklarında yeşerirken, öfkenle pörsümüyor..
Ve ruhunda biz özlem.. Diriliş heyecanı.. Gönlün bıkıyor özü yalancı sözü kasvetli dillerden.. Gözlerin Tesettüründen silinmiş insanlarda hayayı arıyor.. Sokaklarda gezinen çiğ kahkahalar tırmalıyor kulaklarını.. Vakit çatınca abdest almam gerek, Namaz kılmam gerek diyip koşuşturmayan ümmet acıtıyor yüreğini.. Razı olmuyor gönlün saf arkalarında çocukların gülüşmelerini duymamaya..
Ama bu dava senin.. Bu garib'lik kaderin.. Bir Hamza gibi kükreyememenin düğümü sızlayacak boğazında.. Çoğu kere Ebubekir olmak isteyeceksin Cebel-i Nur'da.. Ömer gibi susayacaksın Şehadete.. Ali gibi bayrak bayrak şahlanacak yüreğin her Tekbir'de.. Her şehit haberi anıldığında şiirler yazacaksın al kanlarından.. Destanlaşacak İmanın.. Hasret duyacaksın.. Hiçbirşey yıldırmayacak seni bu özlemden.. Yandıkça şahlanacak İman'ın küllerinden.. İslam'la azizlenip, filizlenmek isteyeceksin.. Osman gibi yalnız kalacaksın bir soğuk gecesinde Kış'ın.. O'nun kadar bağrın yanmayacak fakat.. O'nun kadar içlenmeyeceksin..
Sen Müslümansın.. İçindeki Umud'un adı Kıyam/Et.. İman'ın varsa şayet ölümünün adı bile iki cihanda izzet.. iki cihanda saadet..
Sen müslümansın.. En içli mısralar senin için.. Dava'n için yazıldı tüm destanlar.. Bakıpta ibret almalısın küffarın kininden.. Bir armağan sunmalısın Ced'dine İman dolu yüreğinden.. Aşk'la yaşayıp Aşk'la yanacaksın.. Secde etmeyi ruhuna bir iyilik saymalısın..
İşte.. Sen Müslümansın.. Bu bir tek dünya sana karanlık sana çetrefilli.. Fısk ve malayani ile maneviyatı çalınan, zikirden, secdeden yani Rabb/inden alıkonmak istenilen kişi sensin.. Nefsininde şeytanında Nar/a ittiği kişi sensin Müslüman.. Benim..
Ahir zaman ümmeti olmak varmış yazgımızda diyip düş yollara..
Hatırla ki Rabb/in buyurmuştu;
'' İnsan (emir ve nehiylerle mükellef tutulmaksızın) başıboş bırakılacağını, (ölümünün ardından diriltilip cezalandırılmayacağını) mı sanıyor?'' / Kıyamet-36
Öyleyse İman/ın hakkını verme vakti değilde ne vaktidir vakit? Mevla/mıza itaat vaktidir.. Amenna ve Saddakna telaffuzuyla yoğrulma vaktidir..
Çünkü Müslüman'sın sen.. Şimdi 'O (c.c)' diyip çek besmeleyi.. Su ile yüz bul kurtulmak için hatalarından.. Ümmetini abdest aza/larından tanıyacak ya hani Peygamber (s.a.v).. Bu müjdeyle ağla içindeki tüm günahları..
Bu bahar senin bahar/ın.. Alnını Secde/ye dayadığında Rabbi'siyle başbaşa kalacak olan senin yüreğin.. Onu zulmetten aydınlığa çıkar.. Zikir cilasıyla temizleyipte kalbini, Mevla'sına sun.. Ve çıkarıp at tüm yetimliğini, garipliğini kalbi/nin..
O'(c.c)na ulaşıncaya dek Secde et.. O'na kadar zikret..